Na zijn benoeming tot Adjudant-Chef werd Felix aangesteld tot Korps-
Adjudant van 4 Cie Atk en een weinig later van het nieuw op te richten 9de

Linie. Geen gemakkelijke taak voor hem, een volledig nieuwe omgeving, hij
kwam van Siegen, en een volledig onbekend garnizoen waar hij waarschijnlijk
zeer weinig bekende gezichten ontmoette.. Voeg daarbij dat de nieuw op te
richten eenheid wel als basis de 4 Cie ATk had maar uitgebouwd werd met
officieren, onderofficieren en manschappen komende van andere eenheden en
andere garnizoenen, veel nieuwe onbekende gezichten en karakters., niet altijd
de beste noch gemakkelijkste

Het duurde wel even voor Felix zijn weg vond in en zich aanpaste aan de
speciale mentaliteit van het Negende. Stug en niet gemakkelijk in de omgang
ging het langzaam vooraleer zowel hij als zijn ondergeschikten zich konden
vinden in de samenwerking. Tijd bracht raad en stilaan vond hij de weg en
werd de Korps Adjudant die het Negende nodig had, Streng maar rechtvaardig
en het moge gezegd , de schrik van veel JPK ers die er soms wel een speciale
mentaliteit durfden op na houden. Buiten zijn job als Korpsadjudant moest hij
er ook nog voor zorgen dat het volledig kwartier bleef draaien en met de
Brigade Staf en vier verschillende eenheden in dezelfde kazerne was dit soms
als dansen op een slappe koord ( later persoonlijk ondervonden!). Felix hield
het vol en kon in 1979 met gerust geweten van een wel verdiend pensioen gaan
genieten. Of hij dat gedaan heeft moet niet in vraag gesteld worden, niet
minder dan 41 jaar heeft hij ervan genoten. 

Als besluit zou ik zeggen : een mooie loopbaan en een lang en gelukkig pensioen,
moge het ons ook zo vergaan!

Romain